Foto door cottonbro via Pexels

Misschien dat een heel belangrijke rol van een docent best wel weinig wordt benoemd. In beelden houdt die rol ergens het midden tussen zekeringstouw, vuurtoren en fundament.

Heel veel herrieschoppende, blije, drukke, verdrietige en opstandige leerlingen hebben een zekeringstouw-vuurtoren-fundament nodig in hun dagelijks leven, zelfs al hebben ze dat thuis ook. Iemand (of liefst iedereen) in school van wie ze op aan kunnen, die de weg wijst in lastige omstandigheden of op moeilijke momenten. Iemand die zegt: Blijf relaxed, laat je niet gek maken, ik begrijp je.

Het is nooit makkelijk om puber te zijn. Ik weet nog dat ik me in de jaren 80, naast de andere puberale dingen, geregeld zorgen maakte over de dreiging van kernwapens vanuit Rusland. Gesprekken tussen Jimmy Carter en Leonid Brezjnev die niks opleverenden, raketten met kernkoppen die steeds zwaarder werden en verder reikten.  Met één kernbom op Rotterdam waren wij in Barendrecht ook ten dode opgeschreven.  “Beter een kruisraket in je tuin dan een Rus in je keuken” was een vaak gehoorde “grap” ten tijde van de mogelijke plaatsing van deze raketten in Woensdrecht.

Hoe moet het een puber in deze tijd vergaan? Een langdurige pandemie met vergaande maatregelen en grote onzekerheden ligt hopelijk achter ons, maar heeft wel geschud aan ons bestaan. En het puberbestaan is sowieso niet zo stevig vaak. Daarnaast hebben we de oorlog in Oekraïne.  Niet bepaald ver van ons bed en de dreiging van Poetin met kernwapens heeft iedereen gehoord of gelezen. Ook onze leerlingen.

Wees daarom als docent ook iedere dag een zekeringstouw, vuurtoren en fundament voor je leerlingen. Ze hebben het vaak al pittig zat. Neem eens tien minuten om te vragen hoe het met iemand is. Kijk eens áchter het, soms ingewikkelde, gedrag.   Je werk wordt er alleen maar mooier en betekenisvoller van!